اثر پنکونازول و کلسیم در بهبود تحمل تنش ­شوری در گردوی ایرانی

مریم گلستانی(مقطع کارشناسی ارشد فیزولوژی گیاهی)

استاد راهنما: جناب آقای دکتر وحید نیکنام

در این پژوهش ابتدا نهال­ های 3 ماهه گردو انتخاب و برای انجام مراحل پژوهش به گلخانه منتقل شدند. به منظور اعمال تنش شوری از NaCl در غلظت­های 0 ، 100 و 200 میلی مولار استفاده شد. برای بررسی اثر پنکونازول و کلسیم، گیاهان هر هفته دو بار با پنکونازول و سه بار با کلسیم تیمار داده شدند. پنکونازول (15 میلی مولار) به صورت محلول پاشی و کلسیم (15 میلی مولار) به صورت محلول به گیاهان داده شد. بعد از سه هفته گیاهان جمع­ آوری و برای انجام مراحل بعدی به فریزر 20- انتقال داده شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان دادند که با پیشروی تنش ­شوری گیاه دچار تنش ­اسمزی و اکسایشی  می­شود. در مقابله با تنش، سازگان پاداکسایشی زیمایه های و غیر زیمایه های گیاه فعال شد. در غلظت 100 میلی مولار نمک بعد از استفاده از تعدیل کننده ­ها، زیمایه­ های پاداکساینده افزایش یافته و میزان MDA و H₂O₂ به عنوان شاخص­­های تنش کاهش پیدا کردند. اغلب پاداکساینده ­های غیر زیمایه ­های ارزشمند نظیر ترکیبات فنولی مورد آزمایش نیز در این غلظت، پس از اعمال تعدیل کننده­ ها افزایش پیدا کردند. در اثر استفاده از کلسیم و پنکونازول اغلب رنگیزه­ های نورآمایی نیز در هردو غلظت افزایش پیدا کردند. پرولین و قند­های محلول به عنوان اسمولیت­ های سازگار و به منظور حفظ تعادل پتانسیل اسمزی در غلظت بالای نمک تحت اثر تعدیل کننده­ ها افزایش پیدا کردند. در نتیجه استفاده از کلسیم و پنکونازول باعث حفظ رشد و کاهش حساسیت گیاه به تنش ­شوری شد.